Το τζόντο (杖 道), που σημαίνει "ο δρόμος (μέθοδος) του τζο" είναι μια σύγχρονη ιαπωνική πολεμική τέχνη, χρήσης του κοντού ραβδιού που ονομάζεται τζο - συνήθως μήκους περίπου 90 με 150 εκατοστών και εστιάζει στις τεχνικές άμυνας έναντι του ιαπωνικού ξίφους.
Η ιστορική προέλευση του τζόντο βασίζεται στις
προφορικές παραδόσεις της κλασσικής σχολής της περιόδου Έντο, Σίντο
Μούσο-ρίου, ενώ η σύγχρονη μελέτη του στηρίζεται
απο την μια μεριά στην καλλιέργεια κάποιας κλασσικής σχολής (κομπούντο ή
κορίου), η οποία περιλαμβάνει την σπουδή του τζο (Σίντο Μούσο-ρίου, Τέντο-ρίου,
Τακενοούτσι-ρίου κτλ), ενώ απο την άλλη το τζόντο
περιλαμβάνει και το σεϊτέι τζόντο.
Το σεϊτέι
τζόντο ξεκινά με 12 κάτα
(προκαθορισμένες φόρμες), τα οποία προέρχονται απο την Σίντο Μούσο-ρίου. Στην Ιαπωνία το σεϊτέι τζόντο καλλιεργείται απο την Πανιαπωνική Ομοσπονδία Κέντο (Zen Nippon Kendo Renmei), ενώ στην
Ελλάδα η τέχνη
βρίσκεται υπό την σκέπη της Ελληνικής
Ομοσπονδίας Κέντο Ιάιντο Ναγκινάτα.